W poszukiwaniu odmłodzenia i promocji zdrowia NMN (Nikotynamid Mononukleotyd) zyskał w ostatnich latach dużo uwagi. NMN jest popularnym środkiem badawczym ze względu na jego duży potencjał, taki jak zwiększanie NAD+ wartości w ciele. Ten artykuł zagłębia się w intrygującą historię NMN, od jego odkrycia po najnowsze przełomy naukowe, które podkreślają jego potencjał na przyszłość przeciwdziałania starzeniu się i zdrowia metabolicznego.
Odkrycie NMN
NMN został odkryty w latach 60. podczas badań nad koenzymem NAD+ (Nikotynamidoadeninodwunukleotyd). Jest to cząsteczka odpowiedzialna za biochemiczne procesy produkcji energii komórkowej. Naukowcy zidentyfikowali NMN jako produkt pośredni w biosyntezie NAD+, niezbędnej cząsteczki dla funkcji metabolicznych i gospodarki energetycznej w komórkach.
NAD+ został po raz pierwszy zidentyfikowany w 1906 roku przez brytyjskich biochemików Arthura Hardena i Williama Johna Younga. Początkowo badacze nie szukali koenzymu NAD+, badania miały na celu zbadanie fermentacji. Fermentacja to proces, w którym bakterie, grzyby i drożdże rozkładają materiały biologiczne na prostsze substancje. To odkrycie koenzymu NAD+ doprowadziło do lawiny badań, które pozwoliły lepiej zrozumieć koenzymy.
Badanie nad NMN
Po światowym zainteresowaniu nowo odkrytym NAD+ przeprowadzono wiele badań nad szlakami biochemicznymi i prekursorami zaangażowanymi w syntezę NAD+. Podczas tych badań zidentyfikowano prekursory NAD+. Dalsze badania zidentyfikowały różne szlaki biochemiczne i prekursory NAD+, w tym NMN. Po tych badaniach okazało się, że NMN jest ważnym etapem pośrednim w biosyntezie NAD+.
Badanie NMN zyskał znaczący impuls w latach 2000, kiedy naukowcy odkryli rolę NMN w podnoszeniu poziomów NAD+ i jego związek ze starzeniem się oraz chorobami metabolicznymi. Szczególnie potencjał wpływania na procesy starzenia doprowadził do szeroko zakrojonych badań nad potencjalnymi korzyściami suplementacji NMN. Dzięki współczesnemu zainteresowaniu i badaniom, NMN przeszedł duże zmiany.
Ważne komercyjne kamienie milowe dla proszku NMN
Komercyjne kamienie milowe dla NMN rozpoczęły się na początku lat 2010, ale pierwsze suplementy NMN pojawiły się na rynku w 2016 roku i szybko zyskały popularność dzięki rzekomym efektom przeciwstarzeniowym. Od tego czasu nastąpiły znaczne inwestycje i innowacje w branży NMN, a coraz większa liczba firm oferuje produkty mające na celu poprawę zdrowia i długowieczności.
- W 2016 roku sprzedano pierwsze komercyjne suplementy NMN. Dzięki temu po raz pierwszy stały się one dostępne dla konsumentów zainteresowanych potencjalnymi korzyściami zdrowotnymi.
- W 2019 roku przeprowadzono pierwsze próby kliniczne. Te próby kliniczne oznaczały początek rewolucji w sposobie, w jaki postrzegano tę cząsteczkę.
- Te badania mają na celu ocenę bezpieczeństwa i efektów suplementów NMN na różne parametry zdrowotne.
- W 2020 roku będą wyniki kliniczne opublikowano wyniki pierwszych badań klinicznych. Pierwsze wyniki pokazują, że suplementacja NMN jest bezpieczna i może oferować potencjalne korzyści zdrowotne. Obejmują one poprawę wrażliwości na insulinę oraz zwiększenie poziomu NAD+.
- W 2021 roku, w odpowiedzi na pozytywne wyniki kliniczne, następuje dalsza komercyjna ekspansja. Dalsze badania kliniczne potwierdzają bezpieczeństwo i skuteczność NMN. To powoduje znaczny wzrost dostępności i popularności suplementów NMN na rynku.
- Do tej pory trwają badania kliniczne mające na celu dalsze zbadanie działania i efektów NMN podczas codziennego stosowania.
Pionierzy i odkrywcy NMN
Najważniejsi pionierzy w badaniach nad NMN odegrali kluczową rolę w odkrywaniu roli tego molekułu w energii komórkowej i starzeniu się. Badacze tacy jak David Sinclair i Shin-ichiro Imai wykonali przełomową pracę, badając związek między NMN a NAD+, co doprowadziło do nowych wglądów w mechanizmy starzenia się i potencjalne terapeutyczne zastosowania NMN. Ale także badacze z XX wieku wykonali znakomitą pracę na rzecz rozwoju NMN. Ich wkład znacznie pogłębił naukowe zrozumienie NMN i utorował drogę do dalszych badań oraz komercyjnego rozwoju.
Arthur Harden i Hans von Euler Chelpin
Arthur Harden i Hans von Euler-Chelpin wnieśli ogromny wkład w rozwój NMN. Arthur Harden i Hans Von Euler-Chelpin położyli swoimi badaniami podwaliny pod zrozumienie koenzymów w procesach komórkowych. Wnieśli fundamentalny wkład w wczesną biochemię, która stanowiła podstawę do rozwoju NMN, chociaż sami bezpośrednio nie badali NMN. W latach 20. XX wieku otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za swoje badania nad procesami fermentacji i rolą koenzymów takich jak NAD+ (Nikotynamidoadeninowy Dinukleotyd). Ich praca w dziedzinie enzymów i koenzymów pomogła później naukowcom zrozumieć, jak NMN, jako prekursor NAD+, jest zaangażowany w produkcję energii komórkowej i procesy metaboliczne. Te badania położyły fundament pod późniejsze odkrycie roli NMN w zwiększaniu poziomów NAD+ i możliwych korzyści z tego płynących dla zdrowia i starzenia się.
Otto Warburg
Otto Warburg był niemieckim biochemikiem, który wniósł znaczący wkład w zrozumienie roli NAD+ w oddychaniu komórkowym. Badania Otto Warburga przyczyniły się do fundamentalnej wiedzy, która jest ważna dla zrozumienia roli NMN w procesach komórkowych. Warburg otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1931 roku za swoje odkrycia dotyczące enzymów oddechowych i roli tlenu w produkcji energii komórkowej. Jego prace nad produkcją energii w komórkach oraz rolą enzymów i koenzymów w metabolizmie położyły podwaliny pod dalsze badania nad NAD+ i jego prekursorami, takimi jak NMN. Dzięki zrozumieniu podstawowych zasad oddychania komórkowego i metabolizmu, Warburg przyczynił się do szerszych ram naukowych, w których można było odkryć i badać znaczenie NMN i NAD+.
Conrad Elvehjem
Conrad Elvehjem był amerykańskim biochemikiem, który wniósł istotny wkład w wiedzę na temat nukleotydów i ich roli w reakcjach biochemicznych. Elvehjem odegrał ważną rolę w rozwoju naszego zrozumienia NMN poprzez swoje badania nad witaminą B3 i procesami biochemicznymi z nią związanymi. W latach 30. i 40. XX wieku Elvehjem przeprowadził kluczowe badania dotyczące roli witaminy B3, która później stała się znana jako niacyna (lub witamina B3), w ludzkim ciele. Conrad Elvehjem prowadził szczegółowe badania nad identyfikacją niacyny jako niezbędnej witaminy. Jego badania doprowadziły do odkrycia roli niacyny w tworzeniu NAD+ (dinukleotydu nikotynamidoadeninowego).
Odkrycia Elvehjema dotyczące niacyny i NAD+ położyły podwaliny pod dalsze badania nad biochemicznymi szlakami NAD+ i jego prekursorów, w tym NMN. Przyczynił się do zrozumienia, jak NAD+ jest formowany z jego prekursorów oraz roli tych procesów w produkcji energii komórkowej. Chociaż Elvehjem nie badał bezpośrednio NMN, jego pionierska praca nad zrozumieniem niacyny i NAD+ dostarczyła ważnych informacji, które utorowały drogę do późniejszych badań nad NMN i jego rolą w zwiększaniu poziomów NAD+ oraz promowaniu zdrowia.
Shin-ichiro Imai
Shin-ichiro Imai wykonał doskonałą pracę w dziedzinie rozwoju NMN. Badał, jak NMN może przeciwdziałać starzeniu się i poprawiać metabolizm. Skupiając się na NMN, Shin-ichiro Imai zidentyfikował we wczesnych latach 2000 NMN jako ważny prekursor NAD+, który jest istotny dla produkcji energii i zdrowia komórek. Jego badania wykazały, że uzupełnianie NMN może zwiększać poziomy NAD+, co może opóźniać efekty starzenia i poprawiać zdrowie metaboliczne. Ta praca pozytywnie przyczyniła się do rozwoju NMN jako suplementu, który może walczyć ze starzeniem się i schorzeniami związanymi z wiekiem.
David Sinclair
David Sinclair wykazał w swoich obszernych badaniach na Harvard Medical School, że suplementacja NMN może pomóc w podniesieniu poziomu NAD+, co może przyczynić się do spowolnienia procesów starzenia i poprawy zdrowia metabolicznego. Wkład Sinclaire'a nie tylko poszerzył naukową bazę dla NMN, ale także pomógł w przekładzie tej wiedzy na praktyczne zastosowania i suplementy, dzięki czemu NMN stało się ważnym tematem w dyskusji o starzeniu się i zdrowiu.
