W lipcu opublikowano badanie, w którym naukowcy zbadali wpływ NMN na wydolność aerobową biegaczy. Poniżej przedstawiono wyniki badania i więcej informacji.
- U biegaczy w średnim wieku suplementacja 600 do 1200 mg/dzień NMN przez sześć tygodni prowadzi do poprawy wydolności aerobowej podczas treningu, a ten postęp jest prawdopodobnie wynikiem lepszego wykorzystania tlenu w mięśniach szkieletowych.
- Poprawa w wykorzystaniu tlenu przez mięśnie wzrastała wraz ze wzrostem dawki NMN podczas sportów wytrzymałościowych.
- Nie zgłoszono żadnych szkodliwych skutków zdrowotnych przy stosowaniu do 1200 mg/dzień NMN przez sześć tygodni.
Tło: Ostatnie badania na gryzoniach wykazały, że połączenie treningu fizycznego i suplementacji prekursorami nikotynamid adenina dinukleotydu (NAD+) ma synergiczne efekty. Jednak obecnie nie ma klinicznych badań na ludziach analizujących tę kombinację.
Cel: Celem tego badania jest zbadanie wpływu połączenia treningu fizycznego i suplementacji nikotynamid mononukleotydu (NMN), bezpośredniego prekursora NAD+, na kondycję sercowo-naczyniową zdrowych amatorskich biegaczy.
Metody: Przeprowadzono randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie kliniczne z czterema grupami, trwające sześć tygodni, w którym wzięło udział 48 młodych i średniowiecznych rekreacyjnie trenujących biegaczy z zespołu biegowego Guangzhou Pearl River. Uczestnicy zostali losowo podzieleni na cztery grupy: grupa niskiej dawki (300 mg/dzień NMN), grupa średniej dawki (600 mg/dzień NMN), grupa wysokiej dawki (1200 mg/dzień NMN) i grupa kontrolna (placebo). Każda grupa składała się z dziesięciu mężczyzn i dwóch kobiet. Biegacze trenowali 5-6 razy w tygodniu, każda sesja treningowa trwała 40-60 minut. Testy wysiłkowe krążeniowo-oddechowe przeprowadzono na początku i po zakończeniu interwencji, po 6 tygodniach, w celu oceny wydolności aerobowej biegaczy.
Wyniki: Analiza kowariancji zmiany w porównaniu do wartości początkowych w ciągu 6 tygodni leczenia wykazała, że zużycie tlenu (VO2), procent maksymalnego zużycia tlenu (VO2max), moc na pierwszym progu wentylacyjnym i moc na drugim progu wentylacyjnym wzrosły w większym stopniu w grupach średniej i wysokiej dawki w porównaniu z grupą kontrolną. Jednak nie stwierdzono istotnych różnic w VO2max, pulsie O2, VO2 związanym z mocą roboczą i mocy szczytowej po 6 tygodniach leczenia w żadnej z tych grup w porównaniu do wartości początkowych.
